İş kanununun 8. Maddesi 1. Fıkrasına göre;
İş sözleşmesi, bir tarafın (işçi) bağımlı olarak iş görmeyi, diğer tarafın (işveren) da ücret ödemeyi üstlenmesinden oluşan sözleşmedir.
İş sözleşmesinin unsurları;
İlk iki unsur başka sözleşme türlerinde de görülmektedir. Ancak bağımlılık unsuru, iş sözleşmesini diğer iş sözleşmelerinden ayırmaktadır. İş sözleşmesindeki bağımlılık, işçinin işverene kişisel / hukuki bağımlılığıdır. İşçi, iş görme borcunu yerine getirirken işverenin otoritesi altındadır ve işverenin vereceği emir ve talimatlara bağlıdır. İşveren, işçinin iş göreceği yer ve zamanı belirlemektedir. İşçi, işverenin yönetim, gözetim ve denetimi altındadır. Bütün bunlar, bir özel hukuk sözleşmesinde taraflar arasında olması gereken eşitliği bozar. Dolayısıyla iş sözleşmesinde işçi, işverene gerek hukuki gerek kişisel anlamda bağlıdır, aralarında hiyerarşi vardır.