Sözleşmeler, kanunla düzenlenmiş olup olmamalarına göre ayrıma tabi tutulur. Kanunlarımızda Türk borçlar kanunu'nun özel borç ilişkileri kısmında ya da özel bir kanunda düzenlenmiş olan sözleşmelere tipik (isimli) sözleşmeler denir.

Amaçları esas alınarak tipik sözleşmeler şu şekilde sıralanabilir;

1. Mülkiyetin devri amacını güden sözleşmeler
2. Kullandırma amacı güden sözleşmeler
3. İş görme amacı güden sözleşmeler
4. Saklama amacı güden sözleşmeler
5. Güvence amacı güden sözleşmeler
6. Sonuçları talih ve tesadüfe bağlı sözleşmeler
7. Ortaklık (şirket) sözleşmeleri